Kiedy
król Zygmunt III Waza w 1596 roku, po pożarze zamku królewskiego na Wawelu
przeniósł się wraz z dworem z Krakowa do Warszawy. Monarcha rozpoczął
natychmiast poszukiwania terenów na królewskie polowania. Problem z lokalizacją
dworu myśliwskiego dla władcy polskiego miał duże znaczenie. Wybór padł na
niedaleki, nadnarwiański Nieporęt, leżący w głębokiej puszczy w widłach rzek
Wisły i Narwi, a jednocześnie przy szlaku prowadzącym od Warszawy przez Bródno
ku przeprawie na Narwi i dalej odgałęzieniem szlaku bursztynowego na Jaćwierz.
Blog o historii Polski XX wieku, ale także o czasach przełomu XVI-XVII wieku. Ciekawe artykuły i analizy.
25.4.14
14.4.14
Pałac w Łobzowie
Około 1357
roku na polecenie króla Kazimierza Wielkiego, nieopodal Krakowa wzniesiono
gotycki zamek. Rezydencja była otoczona murem, z dojazdem od południowego - wschodu.
Przy zamku stworzono ogród, który przylegał do rezydencji od strony południowo
- zachodniej. W XV i XVI wieku zamek wraz z pobliskimi zabudowaniami często
zmieniał właścicieli. Nastąpiły też zmiany w otoczeniu rezydencji, pod wpływem
istniejącej mody rozbudowano ogród według stylu mieszczańskiego. Następny etap
w dziejach pałacu w Łobzowie to czasy działalności królowej Bony Sforzy. Za jej
życia ogród pałacowy przybrał postać bardziej „włoską”. W drugiej połowie XVI
wieku, na zlecenie króla Stefana Batorego architekt Santi Gucci przekształcił
gotycką rezydencję w manierystyczny pałac. Santi Gucci zaprojektował również
rozległe, dwunasto kwaterowe założenie ogrodowe, gdzie rosły drzewa owocowe i
winorośle. W ogrodzie królowały kwiaty, przede wszystkim róże oraz zioła, m.in.
rozmaryn, lawenda i goździki.
Subskrybuj:
Posty (Atom)