Jaworów to miasto leżące nad
rzeką Szkło, niecałe pięćdziesiąt kilometrów na północny zachód od Lwowa. Posiadłość ta wraz z dworem myśliwskim wchodziła w
skład ziemskich dóbr Sobieskich na Rusi Czerwonej. Król Jan III Sobieski często
odwiedzał jaworowską rezydencję. Należała on do szczególnie ulubionych
rezydencji Jana III Sobieskiego.
Okoliczne lasy zachęcały monarchę do ulubionych polowań na grubego zwierza i
drobne ptactwo.
Dwór w Jaworowie stał na
wysokim wzniesieniu, z którego roztaczał się malowniczy widok na staw i dalszą
okolicę. Zbudowany był z drewna, tylko na zewnątrz obmurowany, otoczony starymi
lipami. Rezydencja posiadała sklepione okna i główne drzwi, prowadzące do
sieni, od strony zachodniej. Dworek otoczony był pięknym ogrodem z łazienkami. Jaworów
w XVII wieku tętnił życiem. Odbywały się tu rady senatu, przyjęcia posłów,
uroczystości dworskie i wystawne uczty.
W Jaworowie, oprócz dworku
królewskiego, znajdował się jeszcze drewniany królewski pałac, nazywany
niekiedy willą, usytuowany na wzgórzu, otoczony ogrodem włoskim i otoczony
wodami rzeki Szkło. Został jednak rozebrany w XVIII wieku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz